جمهوری اسلامی ایران

جمهوری اسلامی ایران

وقتی که معنای کلمه جمهوری را چستچو کردم به نکته جالبی رسیدم:

جُمهوری نوعی حکومت است که در آن ریاست کشور با رای مستقیم یا غیر مستقیم مردم برگزیده می‌شود و دوران تصدی او محدود است. جمهوری از نظر مفهوم واژه بیش‌تر درجاتی از مردم‌سالاری را نیز در بر دارد. اما، در عین حال، بسیاری از دیکتاتوری‌های غیر سلطنتی نیز ممکن است به این نام نامیده شوند و در این وجه، حکومت جمهوری تنها به معنای حکومت غیر سلطنتی است.

جالبیش برا من اینه که طبق این تعریف حتی اسم جمهوری اسلامی ایران هم جعلی و تقلبیه. فرق مقام ولایت فقیه و مقام سلطنت چیه؟

در جمهوری اسلامی ایران همه چیز تقلبی و جعلی شده.دروغ و نشر اکاذیب برای مقامات یک امر بسیار عادی و روزمره بشمار میاد.
در واژه "جمهوری اسلامی ایران" کلمه اسلامی هم چندان واقعی نیست.بنظر من و در مقایسه با دیگر کشورهای اسلامی ایران یک کشور اسلامی بشمار نمیاد.البته درسته که حکومت ایران مردم رو وادار به اسلامی بودن میکنه و بله بیشتر مردم ایران هم مسلمان هستند ولی این مسلمانی بیشتر یک حالت درونی و قلبی داره و در مقایسه با دیگر کشورهای مذهبی به هیچ وجه نمایان و آشکار نیست.
اصولا برای حل هر مشکلی باید اون رو مورد مطالعه قرار داد و در باره اون تحقیق کرد.ولی وقتیکه به مشکل حال حاضر ایران میرسیم مقامات نه تنها کاری به حقیقتها ندارن بلکه اینقدر در دروغها و چاپلوسیها گم میشوند که به این نتیجه میرسند که نه  تنها مشکلی وجود نداره بلکه ایران بهترین کشور دنیاست.
میدونم که قبول این واقعیت که ایران یک کشور اسلامی نیست برای خیلی افراد سخته برای همین سعی میکنم بیشتر توضیح بدم.
در دنیا تعداد کشورهایی که مذهبی بشمار میروند خیلی هم زیاد نیست.برای نمونه با کشورهای همسایه شروع میکنیم.کشورهایی مانند پاکستان یا افقانستان که قانون حجاب اجباری ندارند ولی از نظر مذهبی بودن بسیار مذهبی تر از ایرانیان هستند .
ملاک مذهبی بودن یک کشور چیست؟
صرف اینکه بگیم مردم یک کشور مسلمان یا مسیحی هستند دلیل نمیشه که بگیم اون کشور یک کشور مذهبیه.
مردم اون کشور باید این مذهبی بودن رو نشون بدن. برای نمونه مسلمانها به مسجد و مسیحیان به کلیسا میروند.
در آمریکا که کشور مذهبی بشمار نمیاد عده بسیار زیادی هر یکشنبه به کلیسا میروند به شکلی که تقریبا تمام کلیساهای این کشور از مردم پر میشوند. و جالب اینجاست که بر خلاف مساجد ایران تمام درآمد کلیسا نه از طریق دولت که توسط همان مردم تامین میشود.
شما دوست عزیزی که این مقاله را میخوانید آیا هر هفته به مسجد میروید؟ بگمان شما چند درصد مردم هر هفته به مسجد میروند؟
طبق محاسبات تقریبی من در تهران و حومه حدود 950 مسجد وجود دارد.حالا با حساب بیش از بیست میلیون جمعیت تهران و
حومه فکر میکنید چند درصد مردم این منطقه به مسجد میروند؟
با این حساب برای هر بیست و یکهزار نقر یک مسجد وجود دارد در حالیکه بیشتر این مساجد بسختی می توانند جمعیتی بیش از دو هزار نفر را در جای دهند.
میگویند که نماز از واجبات دین است. آیا شما همیشه نمازتان را میخوانید؟ بنظر شما چند درصد مردم ایران نمازشان را مرتب بجا می آورند؟ البته تعدادشان کم نیست ولی بشخصه بین تمام دوستان و آشنایان من تعداد کسانی که خودشان را مسلمان میدانند ولی نماز نمیخوانند دهها برابر نماز خوانان است.
هدف من حمله به دین نیست بلکه توجه کردن به حقایق است.دین و دینداران برای من محترم  بوده و خواهند بود ولی حقیقت امر این است که دینی که حکومت ایران دم از آن میزند و همه را وادار به پیروی از آن میکند در جامعه امروز ایران متعلق به یک اقلیت است.دینداران و مسلمانان واقعی ایران را باید از اقلیتهای جامعه دانست.جامعه ای که تمام قوانین آن مبنی بر احترام و کمک به همین اقلیت است.
قوانینی که حتی از خود اسلام هم فراتر میروند.برای نمونمه حجاب در اسلام بر مسلمانان واجب است ولی در ایران بر همه.
شاید ایران چهل سال پیش کشوری مذهبی بود ولی ایران امروز فقط روکش مذهبی بر روی خود دارد.
 نسل جوان ایران سالهاست که اسلام و اسلامی بودن بشکلی دیگر میشناسد.
شاید صبحهای سردی که کودک دبستانی مجبور بودند در حالیکه از سرما بخود میلرزیدند به تلاوط آیات مجید گوش بسپارند هیچکس به این موضوع نمی اندیشید که شاید این نمایش این کودک را از هرچه دین است بیزار کند
با وجود تمام تلاش دولت مردم عید نوروز را جشن میگیرند نه عید غدیرخم.
در روز میلاد امام زمان جوانان از اینکه یکروز تعطیل هستند خوشحال اند و در سالروز وفات امامان به عذاداری نمی پردازند و حتی اگر تعطیل شوند ازین تعطیلی به نحو احسنت استفاده کرده و به تفریح و شادی البته در خفا می پردازند.